Acteur en choreograaf Javan Hoen, bekend van theater én televisie, is begonnen op de MAF. Dat is inmiddels tien jaar geleden. "Ik denk ontzettend veel liefde terug aan deze plek."
Welke jaren heb je de MAF gevolgd?
In 2008-2009 en in 2010-2011 de MAF volwassenen.
Hoe ben je bij de MAF terecht gekomen?
In Zuid-Limburg, waar ik woonde, was qua musicaltheater op hoog niveau bijna niks te vinden. Toen ik een oude vriendin tegenkwam die twee jaar eerder naar Amsterdam verhuisde en nu de pruiken voor Tarzan maakte en de make-up deed voor Cats, linkte zij mij aan Mark van Beele. Hij raadde mij aan auditie te doen voor de MAF.
Wanneer ben je begonnen met zingen/dansen/acteren en wanneer/hoe kwam je erachter dat je daar meer werk van wilde maken?
Mijn ouders namen mij altijd al mee naar het theater en we hadden allemaal een liefde voor films en acteurs. Ik werd geraakt door mooie verhalen en de kunsten. Daarnaast heb ik altijd op hoog niveau gedanst en was ik lid van een breakdance crew. We presteerden op nationaal en internationaal niveau. Toen merkte ik dat ik meer hield van de optredens en showcases dan van de battles. Zeker als we iets maakten waar storytelling bij kwam kijken. Met een liefde voor acteren en muziek viel voor mij alles op zijn plek als ik naar musicaltheater ging kijken.
Hoe heb je de MAF ervaren?
De MAF heeft mijn liefde voor (musical)theater ontwikkeld. Door het repertoire dat door je medestudenten gezongen wordt ontwikkel je een grote connectie met het vak en alle verschillende stijlen en shows. Op de MAF heb ik een community gevonden die mijn gevoel voor expressie deelde. Het mooie aan de MAF is dat er op een hele serieuze en professionele manier mee om wordt gegaan. Je krijgt les van topdocenten die hun kennis écht willen overdragen in plaats van leuk met theater bezig te zijn. Daarin onderscheidt de MAF zich.
Hoe heeft de MAF jou geholpen/bijgedrafen aan jouw persoonlijke ontwikkeling?
Na mijn studie aan het CIOS dans ben ik naar Musicaltheater Tilburg gegaan, waar ik mijn gevoel voor authenticiteit aan het verliezen was. Authenticiteit staat in de scene waar ik vandaan kom, breakdance, hoog in het vaandel. Daar had ik dus ontzettend veel moeite mee. Uiteindelijk ben ik gestopt en vervolgens bij de MAF terechtgekomen. Hier heb ik mijn liefde voor het vak weer teruggevonden, maar voornamelijk ook de liefde voor mijzelf. Als artiest zul je het altijd met jezelf moeten doen. We proberen ons, zeker tijdens opleidingen, in een vorm te gieten waarin we denken dat we moeten zijn voor het vak. Maar het risico dat je verwijderd raakt van je eigen authenticiteit is funest voor een artiest. Hier ben ik op latere leeftijd heel bewust van geworden en dit probeer ik koste wat het kost te bewaken, wat mij verder heeft gebracht in het professionele vak, maar ook persoonlijk. De MAF is voor mij een plek waar ik mocht zijn wie ik ben en ik ik denk daarom met ontzettend veel liefde terug aan deze plek.
Welk momet op de MAF is je het meest bijgebleven?
De uitspraak van André van Hest: "Een echte acteur kan drinken op vrijdag avond en op zaterdag een doorloop doen!" Het is voor mij een uitspraak dat is bijgebleven omdat het een bewijs is dat wij onszelf niet altijd zo serieus moeten nemen.
Doe je nu nog iets met muziek- of musicaltheater?
Ik ben nu precies 10 jaar werkzaam in het vak en heb een redelijk mooi CV mogen opbouwen in Nederland, Duitsland en Oostenrijk. Ik heb rond de 15 producties gedaan waar ik 3 heb mogen choreograferen (waaronder West Side Story #goals). Als corona nooit op bezoek was gekomen dan had ik nu als Tony Manero de hoofdrol mogen spelen in Saturday Night Fever. Gelukkig schrijf ik dit interview nu vanuit de repetitie ruimte van Zodiac de musical waar ik assistant director ben. Ik ben erg gezegend dat ik met mijn liefde mijn centen mag verdienen